Het heeft hier laatst voor het eerst sinds ik hier ben geregend!! Dat was wel even wennen zeg. Nederland-flashbacks.. Warme kleding aan... Heftig.
School is pure geweldigheid. Elke dag loop ik weer een beetje veranderd de school uit. Het is super interessant en ik geniet enorm! We hebben bijbellessen, fantastische aanbidding, Revival Group meetingen, Small Group meetingen en donderdag hadden we onze eerste middag met de Sidewalk Sunday School kids! (Mijn activation) Elke groep bestaat uit tweedejaars en eerstejaars en krijgt een eigen wijk toegedeeld. Het zijn een paar van de slechtste wijken van Redding. Zo ook die van ons. Het breekt mijn hart dat deze kinderen thuis moeten komen naar een wietlucht, zulke rommelige appartementjes en zo'n hopeloze sfeer. Elke donderdagmiddag van de komende zeven maanden verzamelen we de kinderen uit onze wijk, doen we gek, spelen toneelstukjes en spelletjes en hebben een verhaal. Elke middag heeft een thema. Die van deze week is: God is in a good mood!:) Grappig hoe God dat ook aan me laat zien in mijn eigen leven. Het is niet alleen voor de kids:)
We hebben twee trainingsmiddagen gehad waarin we veel leerden over hoe we met de kids om moeten gaan. Het zijn kinderen die meestal niet uit al te geweldige gezinnen komen, dus het is wel goed te weten wat voor gedrag je kan verwachten en hoe je daarop moet reageren. Echt super goed!
Ohja, briljant. Ik moest me van te voren laten "fingerprint"-en (mijn vingerafdrukken laten zetten) omdat ik met kinderen werk. Hiervoor moest ik naar the Sheriff's Office. Lang gewacht, veel mensen, maar het ging allemaal prima... Maar hetgene that made my morning, was een wand. Een wand behangen met foto's van de Sheriffs van Redding. Een stuk of 50 hoofden omlijst door donkerbruine, houten lijstjes. Prachtig, wat een plaatje. Het wachten was dus niet zo'n ramp, ik wist mij prima te vermaken met het vergelijken van de snor en/of baardmode over de jaren heen. Best interessant!
Onze middag met de kids was geweldig. Ook al had ik er heel erg naar uit gekeken, mijn hoofd stond op dat moment totaal niet naar dansen, springen en gek doen. Maar toen de kinders begonnen te komen, veranderde mijn stemming! Het programma verliep goed voor een eerste keer, maar het belangrijkste was dat we plezier hadden met de kids. Voor mij sprong één jongetje eruit. (Ondanks zijn negatieve attitude hou ik nu al van dat jong:) ) Hij was best gesloten en (zijn woorden:) hij won ook nooit met spelletjes, hij wilde een jojo, hij was gewoon een loser, ik kan niet springen, mijn rug doet pijn.. Aan het eind stelde iemand voor dat we voor die rugpijn baden. Dat vond hij goed. ( Ik, na het opzij zetten van mijn redeneringen, vond het ook goed.) Dus ik pak zijn handjes vast en vraag hem mij na te zeggen. "Dear Jesus... Please take all the pain away and heal my back.. Thank you that I'm not a loser... Thank you that I am amazing and that you love me. " - Zoiets! Zo simpel als het maar kan, maar je had hem moeten horen! Thank you that I am NOT a loser!! Knetters, wat een overtuiging haha. Ik vroeg hem daarna hoe het met de pijn ging. Mompelend vertelt hij dat de pijn weg is!! Ik was verbaasder dan hij, haha! Dus wij het aan de andere kinderen vertellen.. En ik merkte dat er iets was veranderd in het jongetje. Hij was veel opener en een stuk positiever.. Wauw. Ik hou van "onze" kinderen en kan niet wachten om te zien wat we de rest van het jaar gaan beleven!
Verder... Ik begin me nu meer verbonden te voelen met de mensen hier! Revival Group wordt meer een familie dan een grote groep mensen die ik eigenlijk niet goed ken. Dat is ontzettend fijn:) Daarnaast ben ik regelmatig te vinden in het "Dutchies huis". Een huis vol geweldige, Nederlandse bethelmensen. Ouderfiguren, 3 adorable kids en nog meer fijne mensen.. heerlijk zo'n familiesetting!
Ik merk wel dat het super belangrijk voor me is dat ik naast school, huiswerk en vrienden zelf tijd neem met God. Je raakt heel snel afgeleid door alles wat er om je heen gebeurt, maar de basis is mijn relatie met God. Daarvoor ben ik hier!:) En het is super gaaf wat God in mijn hart aan het doen is en wat God me laat zien over mezelf. Oh. En ik journal! Jawel, Roos en een dagboek, wie had dat ooit kunnen denken?! Als er iemand is die dagboeken stom vindt... Maar wat een ontdekking! Een wereld gaat voor me open, haha!
Oh! JA! Ik heb me opgeven voor mijn mission trip! Rond april maken we een zendigsreis en je hebt keuze uit 70 reizen die variëren van 500 tot 4000 dollar. Wordt interessant aangezien ik nu ongeveer 0 dollar hiervoor tot mijn beschikking heb, haha! (Dit is echt iets wat God mij nu leert, hem vertrouwen voor geld en voor de toekomst. Okee dan!) Na het lezen van de beschrijvingen van de reizen, waren het de locaties in Mexico en Zuid-Amerika die mijn hart sneller lieten kloppen. Ik heb mijn top-5 opgegeven en wacht nu af waar ik ingedeeld word!
Iedereen ontzettend bedankt voor het mogelijk maken van mijn hier-zijn. Ik waardeer het ontzettend:)
Heb allemaal een geweldige week!
Ps. Het is net Halloween geweest. Iets waar ik niet heel erg van houd, maar het is wel briljant hoe de Amerikanen zich voorbereiden op deze dag. De winkels waren vol met oranje voorwerpen (wat het patriottisme in mij natuurlijk opwekte, haha) en costuums. Van dit laatste maakte ik natuurlijk gebruik!
