Pagina's

dinsdag 4 december 2012

December:)

Jaaaaa! Het is december! Een maand met goed vooruitzicht,
Ik houd van rijmen met Sinterklaas, vandaar dat ik even dicht.
Het werd hoog tijd om een update toe te voegen,
Ik heb veel te vertellen, dus dat wordt even zwoegen.
Vergeef me dat ik dat alles vertel, zonder dat ik rijm,
en dat ik mijn belevenissen zomaar aan elkaar lijm.
Ik hoop dat het te volgen is, hopelijk is het fijn,
Hier is dan mijn update, liefs van Rozemarijn!:)

Waar te beginnen! Het gaat goed met mij en ik leef nog.:) Ik kan niet geloven hoe snel de tijd gaat... het is alweer december! Deze maand zit vol leuke plannen! Kerstfeesten, lampjes die straks overal verschijnen ( lekker op z'n Amerikaans: overdreven dus! Geweldig!), woensdag zullen we met de Nederlanders hier Sinterklaas vieren, en er schijnen pepernoten bij aanwezig te zijn! Hoera! Feest! En aan het eind van de maand zullen mijn ouders, broertje en zusje hier zijn! :) Daarnaast zal ik "gewoon" school hebben. Dat is nooit saai! :D Deze week spreekt Georgian Banov bij ons op school!

Afgelopen week was het Relationship Week. Een week waarin al het onderwijs gefocust was op (zoals de naam al zegt:) ) relaties! Ze gingen in op relaties in het algemeen, grenzen zetten, bewust met relaties omgaan, maar nog meer op relaties in de vorm van daten en trouwen. Deze week was zo goed! Ik vind het zo'n voorrecht dat we leren relatie goed te doen. Ik vind het bizar en jammer dat er net zo veel scheidingen zijn binnen als buiten de kerk zijn! We hebben best veel onderwijs gekregen ook in huwelijk, vooral hoe je daar naar toewerkt. Het was allemaal heel praktisch, dat had ik nodig. Ik kan nu niet wachten dit "goed" te doen!:) Het is zo mooi bedacht! Verder was het ook heel goed om onderwijs te krijgen over relaties in het algemeen. Als je zelf je grenzen niet bewaakt, doet niemand anders het. En grenzen stellen geeft anderen actually de mogelijkheid jouw lief te hebben, door die te respecteren. Hoe beter je iets bewaakt, hoe meer waarde het krijgt, hoe waardevoller en mooier het is wanneer je iemand daar iets van geeft... Dat soort dingen. Ze leren ons in feite hoe je het meeste uit relaties, jezelf en het leven kan halen! Haha! Ik vind het geweldig!

Verder weet ik inmiddels bij welke Mission Trip ik ingedeeld ben! Tijuana, Mexico! Het was mijn eerste keuze, kost 500 dollar en is van 9 april tot 16 april. Ik heb er ontzettend veel zin in! Dit is de omschrijving van de reis:

Tijuana has been a life changing experience for every student that has gone. We will be based out of a camp that Bethel has been coming to every year for 10 years. There is Revival breaking out among the local pastors who have set up a network of churches including the Ensenada area. Teams of BSSM students will minister as worship leaders, children’s ministers and have opportunity to preach, teach and give words of knowledge in local church meetings. Open Heavens are over the area and there is expectancy for the supernatural in the community. We will also minister on the streets with prophetic art, treasure hunts, drama and many other forms of outreach. We will visit the legendary Revolution Street for a large evening crusade using various local churches to assist us in reaching out to the lost. This is a time of experiencing community on a team, personal freedom and God breaking out. Come and experience being used by God to love the poor, love on tons of children, heal the sick, the blind, the lame, and encourage Pastors as we partner with them to see Revival change a nation. We will end the trip with a blow up service at a sister church in southern California, hang out on the beach and enjoy how good our God is. You will be forever changed!

WAUW. Ik zie hier zo naar uit. Dit is echt de ultieme mogelijkheid mezelf te stretchen, uit mijn comfort zone te springen, maar bovenal om God's liefde laten zien! Ik heb wel wat hulp nodig met het financiele gedeelte van dit plaatje. Mocht je daarmee willen helpen, dan zou ik dat erg waarderen en kun je een online donatie doen op de volgende site: https://missiontrips.ibethel.org/transactions/new/1233

Waarschijnlijk heb ik al eerder verteld dat dit jaar over identiteit gaat... Het is grappig hoe elke week /twee weken een ander thema heeft voor mij, maar hoe de basis van elk thema identiteit is. Elk thema raakt weer een ander vlak van mijn identiteit! Iets waar de laatste weken de nadruk op ligt, is beseffen wie ik ben. Antwoord krijgen op vragen..:)  Roos.. Hoe zie je jezelf? Vind je jezelf een leuk persoon? Hoe zie jij je toekomst? Wat wil jij uit dit leven halen? Hebben je omstandigheden invloed op jou, of heb jij invloed op je omstandigheden?
God is mijn zicht in overeenstemming met die van Hem aan het maken! Een van de beste dingen die mij overkomen is, tot nu toe!:) Ik weet (weet weet weet!!) hoe God over mij denkt, vind mezelf nu oprecht een leuk persoon (en dat is nieuw, voor de mensen die me niet goed kennen), ik droom met God over mijn toekomst en geniet hoe hij mij elke keer weet te verrassen, bij elke stap die we zetten. Je kan niet iets zijn zonder dat je zelf gelooft dat je het bent, dat maakt sense hoop ik. Als je jezelf niet kan overtuigen, hoe wil je anderen dan overtuigen?:) En God is mijn zelfbeeld aan het herstellen, Hij heeft mij overtuigd van wie ik ben, van hoe Hij mij gemaakt en bedoeld heeft. Het leven is zoveel leuker zonder na te denken wat (ik denk dat) anderen van mij denken, haha! :) En ik ben hier niet zonder reden! Ik ben niet gemaakt zonder reden. Wat ik nu leer, wil ik aan anderen overbrengen, en mijn leven gaat een verschil maken! Hoe zie jij jezelf? Hoe zie jij je leven? Hoe ziet God jouw leven?:)
Iets wat ik zo mooi aan God vind, is dat Hij in onze levens wil zijn! Al sinds jonge leeftijd zag ik hoe God de levens van mensen als het ware schilderde. Ik wist zeker dat de plannen die ik voor mijn leven schilderde nooit zo mooi konden zijn als God's plannen. Daar ben ik nog steeds overtuigd van. God heeft "schilderen" bedacht, dus ik kan Hem maar beter de kwast geven:) En tot nu toe is het al zoveel mooier dan ik me had voor kunnen stellen.:)

De dingen die ik meemaak, vind ik soms best lastig uit te leggen. En niet iedereen zal de importance ervan voor mij hierin zien. Maar ik deel het toch, voor de mensen die willen weten hoe het met mij gaat en wat God in mij aan het doen is. :) 

Dit waren een paar dingen die zich afgelopen tijd in mijn leven hebben afgespeeld... :) Have een geweldige, gezegende december! Ik bid dat ieder die dit leest God's liefde nog dieper zal ervaren en dat Hij jullie abundantly zal zegenen! God houdt van jullie en so do I! :)

Veel liefs en zegen!
Rozemarijn 


zaterdag 3 november 2012

Alles KIDS:)

Wauw, alweer een maand voorbij! Where to begin...

Het heeft hier laatst voor het eerst sinds ik hier ben geregend!! Dat was wel even wennen zeg. Nederland-flashbacks.. Warme kleding aan... Heftig.

School is pure geweldigheid. Elke dag loop ik weer een beetje veranderd de school uit. Het is super interessant en ik geniet enorm! We hebben bijbellessen, fantastische aanbidding, Revival Group meetingen, Small Group meetingen en donderdag hadden we onze eerste middag met de Sidewalk Sunday School kids! (Mijn activation) Elke groep bestaat uit tweedejaars en eerstejaars en krijgt een eigen wijk toegedeeld. Het zijn een paar van de slechtste wijken van Redding. Zo ook die van ons. Het breekt mijn hart dat deze kinderen thuis moeten komen naar een wietlucht, zulke rommelige appartementjes en zo'n hopeloze sfeer. Elke donderdagmiddag van de komende zeven maanden verzamelen we de kinderen uit onze wijk, doen we gek, spelen toneelstukjes en spelletjes en hebben een verhaal. Elke middag heeft een thema. Die van deze week is: God is in a good mood!:) Grappig hoe God dat ook aan me laat zien in mijn eigen leven. Het is niet alleen voor de kids:)

We hebben twee trainingsmiddagen gehad waarin we veel leerden over hoe we met de kids om moeten gaan. Het zijn kinderen die meestal niet uit al te geweldige gezinnen komen, dus het is wel goed te weten wat voor gedrag je kan verwachten en hoe je daarop moet reageren. Echt super goed!
Ohja, briljant. Ik moest me van te voren laten "fingerprint"-en  (mijn vingerafdrukken laten zetten) omdat ik met kinderen werk. Hiervoor moest ik naar the Sheriff's Office. Lang gewacht, veel mensen, maar het ging allemaal prima... Maar hetgene that made my morning, was een wand. Een wand behangen met foto's van de Sheriffs van Redding. Een stuk of 50 hoofden omlijst door donkerbruine, houten lijstjes. Prachtig, wat een plaatje. Het wachten was dus niet zo'n ramp, ik wist mij prima te vermaken met het vergelijken van de snor en/of baardmode over de jaren heen. Best interessant! 

Onze middag met de kids was geweldig. Ook al had ik er heel erg naar uit gekeken, mijn hoofd stond op dat moment totaal niet naar dansen, springen en gek doen. Maar toen de kinders begonnen te komen, veranderde mijn stemming! Het programma verliep goed voor een eerste keer, maar het belangrijkste was dat we plezier hadden met de kids. Voor mij sprong één jongetje eruit. (Ondanks zijn negatieve attitude hou ik nu al van dat jong:) ) Hij was best gesloten en (zijn woorden:) hij won ook nooit met spelletjes, hij wilde een jojo, hij was gewoon een loser, ik kan niet springen, mijn rug doet pijn.. Aan het eind stelde iemand voor dat we voor die rugpijn baden. Dat vond hij goed. ( Ik, na het opzij zetten van mijn redeneringen, vond het ook goed.) Dus ik pak zijn handjes vast en vraag hem mij na te zeggen. "Dear Jesus... Please take all the pain away and heal my back.. Thank you that I'm not a loser... Thank you that I am amazing and that you love me. " - Zoiets! Zo simpel als het maar kan, maar je had hem moeten horen! Thank you that  I am NOT a loser!! Knetters, wat een overtuiging haha. Ik vroeg hem daarna hoe het met de pijn ging. Mompelend vertelt hij dat de pijn weg is!! Ik was verbaasder dan hij, haha! Dus wij het aan de andere kinderen vertellen.. En ik merkte dat er iets was veranderd in het jongetje. Hij was veel opener en een stuk positiever.. Wauw. Ik hou van "onze" kinderen en kan niet wachten om te zien wat we de rest van het jaar gaan beleven!

Verder... Ik begin me nu meer verbonden te voelen met de mensen hier! Revival Group wordt meer een familie dan een grote groep mensen die ik eigenlijk niet goed ken. Dat is ontzettend fijn:) Daarnaast ben ik regelmatig te vinden in het "Dutchies huis". Een huis vol geweldige, Nederlandse bethelmensen. Ouderfiguren, 3 adorable kids en nog meer fijne mensen..  heerlijk zo'n familiesetting!

Ik merk wel dat het super belangrijk voor me is dat ik naast school, huiswerk en vrienden zelf tijd neem met God. Je raakt heel snel afgeleid door alles wat er om je heen gebeurt, maar de basis is mijn relatie met God. Daarvoor ben ik hier!:) En het is super gaaf wat God in mijn hart aan het doen is en wat God me laat zien over mezelf. Oh. En ik journal! Jawel, Roos en een dagboek, wie had dat ooit kunnen denken?! Als er  iemand is die dagboeken stom vindt... Maar wat een ontdekking! Een wereld gaat voor me open, haha! 

Oh! JA! Ik heb me opgeven voor mijn mission trip! Rond april maken we een zendigsreis en je hebt keuze uit 70 reizen die variëren van 500 tot 4000 dollar. Wordt interessant aangezien ik nu ongeveer 0 dollar hiervoor tot mijn beschikking heb, haha! (Dit is echt iets wat God mij nu leert, hem vertrouwen voor geld en voor de toekomst. Okee dan!)  Na het lezen van de beschrijvingen van de reizen, waren het de locaties in Mexico en Zuid-Amerika die mijn hart sneller lieten kloppen. Ik heb mijn top-5 opgegeven en wacht nu af waar ik ingedeeld word! 

Iedereen ontzettend bedankt voor het mogelijk maken van mijn hier-zijn. Ik waardeer het ontzettend:)
Heb allemaal een geweldige week!  

Ps. Het is net Halloween geweest. Iets waar ik niet heel erg van houd, maar het is wel briljant hoe de Amerikanen zich voorbereiden op deze dag. De winkels waren vol met oranje voorwerpen (wat het patriottisme in mij natuurlijk opwekte, haha) en costuums. Van dit laatste maakte ik natuurlijk gebruik! 

maandag 8 oktober 2012

Een maand in Amerika!

Jawel, ik ben hier inmiddels alweer een maand! De tijd vliegt en tegelijk geniet ik van elk moment. Er is een aantal meldenswaardige zaken:

We hebben een garde! Beslag roeren met een vork is een uitdaging. Ook onze inmiddels aangeschafte waterfilter is zeer geliefd.

Ik ben ingedeeld bij een Activation, namelijk meedraaien met een programma met kinderen die niet in een christelijke en liefdevolle omgeving opgroeien. Ik houd ONTZETTEND veel van kinderen. En juist omdat ik wel zo'n veilige en liefdevolle sfeer thuis heb ervaren, hoop ik dat over te kunnen dragen aan deze kinderen. Na een training zullen we elke donderdagmiddag met kinderen werken! Ik heb geen idee wat we gaan doen, maar ik heb er zin in!

Ons normale rooster is ook aangevuld met een AMT, een soort keuzevak. Na 5 lessen kiezen we een nieuw keuzevak. Ik heb gekozen voor Profetie. Ik vind het heel mooi hoe God zijn hart laat zien door door andere mensen te spreken. Hij is ZO persoonlijk! Tegelijk snap ik er niet veel van en wil ik het leren! Ja, zoiets kun je leren. :)  Ik heb zelf afgelopen 1,5 week eigenlijk al veel profetieën ontvangen en mogen geven. Het geven van profetieën was soms best een uitdaging. Als je een beeld krijgt over hoe een jongen is als Sjakie (in de Chocoladefabriek), voel je je niet een heel serieus en gelovig persoon. Wel super gaaf om te zien dat mijn beeld klopte en hoe dat hem raakte. :) God gebruikt mij, inclusief mijn liefde voor films!

Vorige week ben ik op retreat geweest met onze Revival Group en nog een aantal andere groepen. Dit houdt in dat we met deze groepen een paar dagen naar een (in ons geval) YWAM basis in Chico zijn geweest. In deze dagen hebben we elkaar beter leren kennen door gewoon leuke dingen te doen, samen ontbijten, naar een waterval gaan etc., maar ook door de diensten heen... Onze harten volledig op Hem richten en de longen uit je lijf zingen. :) God heeft me veel laten zien over mezelf. Dat is vaak nogal pijnlijk, maar tegelijk doet Hij dat liefdevol en zonder afwijzing. Hij breekt mij af om me beter op te kunnen bouwen.

We hebben op de eerste lesdag een bijbelleesrooster gekregen. Elke dag moeten we zo'n 2 hoofdstukken uit de bijbel lezen. Sinds afgelopen week behandelen we deze in de les. ZO GOED. Ik leer de bijbel heel anders te lezen. Het is zo veel leuker, ik zie verbanden, en Jezus had humor. Geniaal. En we leren veel over de context etc van verhalen, waardoor ze veel meer betekenis krijgen! De bijbel is diep, man.

Verder... donderdag is mijn huisgenootje Eline jarig! :) Leuk cultuurding: Hier organiseer je niet zelf je feestje, dat doen je vrienden voor je! (Balen als je vriendloos bent..) En inkopen doen hoeft niet, want iedereen neemt wat te eten of drinken mee! (BRILJANT.) Dit alles houdt dus in dat o.a. ik het feestje organiseer, lang leve "evenement aanmaken" op Facebook. We hebben vandaag met haar een plek uitgezocht om het te vieren: aan het strand van een bizar mooi meer tussen de bergen. En we kunnen het hier buiten vieren omdat het hier nog zo'n 25 graden is!:)

Ik vermaak me nog steeds ontzettend! Ik ben dankbaar dat Nederlandse films zo slecht zijn dat we Amerikaanse films moeten kijken, nu kan ik tenminste meepraten over films en snappen mensen mijn movie quotes hier ook! FEEST.

Dit waren een paar dingen die ik hier meemaak. Bizar hoeveel in 1 maand kan gebeuren. Op naar de andere 8!:)

Veel liefs,
Roos

maandag 17 september 2012

Update:)

Wat ben ik toch ontzettend inconsequent. Misschien moet ik daar maar voor laten bidden. Misschien niet. Dus.... hierbij een update!

Ik ben hier nu twee weken en heb al bizar veel beleefd. In de eerste week heb ik heerlijk kunnen acclimatiseren, heb ik veel pizza gegeten en heb ik veel (HEEL VEEL) mensen ontmoet. De cultuur is nogal anders dan in Nederland. Ontzettend gastvrij, iedereen lijkt aardig en open te zijn, en iedereen is fine with everything. Maar.... (bereid je voor op een immens klaaggezang) over het eten ben ik niet te spreken. Sodeknetter, niet normaal. Wedstrijdje doen hoeveel conserveringsmiddelen we in 1 product kunnen stoppen? Yeah, sure! En je zou de grootte van sommige zakken cereals moeten zien... En zie hier, de snoepafdeling van Winco:

De obesitasafdeling.
En kaas is hier oranje en/of duur. Hinderlijk. Om maar te zwijgen over het brood. Mijn hemel.  Mijn mentale voorbereiding hierop was overduidelijk niet voldoende. Oh ja, het water smaakt hier naar chloor... (lang leve waterfilters.) En helaas zijn mijn kookkunsten ook niet fenomenaal... maar gelukkig hebben wij een fantastische Amerikaanse kamergenoot die ons leert koken en ons helpt ons aan te passen aan deze interessante cultuur!

Maar naast het eten vind ik het hier geweldig. Ik ben omringd door geweldige mensen die het mensen-van-thuis-missen minder maken. Laatst werden we spontaan uitgenodigd om bij een vriendin te eten die thuis woont. Het was geweldig om weer even in een familie-omgeving te zijn. Deed me denken aan thuis... We werden zo hartelijk verwelkomd, alsof we er al jaren kwamen. Toen we op het punt stonden naar huis te lopen, werden we naar een auto geleid terwijl ons werd verteld dat ze ons toch zeker niet naar huis lieten lopen! Vervolgens kregen we pumkin pie en een bus slagroom in onze handen geduwd (you can't eat pie without whipped cream!) en werden we naar huis gebracht. Sindsdien vraagt de moeder bijna elke avond of we weer blijven eten. Geweldig!

Verder gaan we sinds dinsdag naar school. We beginnen om half 1 met aanbidding in een zaal met 1200 andere leerlingen. De eerste week was er nog geen aanbiddingsteam (dat bestaat uit studenten, ze zijn nog bezig met de audities) en moesten we genoegen nemen met Brian and Jenn Johnson, Chris Quilala en Jeremy Riddle. Zo vervelend. (AAAH geweldig goed). Vervolgens krijgen we meestal 2 preken. Ge-wel-dig. Deze week spraken Bill Johnson en Kris Vallonton elke dag. Wauw, zo bizar goed. We hebben nu al zo veel geleerd!! Verder hebben we ook onze Revival Groups (RG) ontmoet. Dit zijn de "kleinere groepen" van zo'n 70 mensen. Mijn RGleader is Sheri Downs (oftewel Mama Sheri of Mama Bear). Een geweldige vrouw met een bijzonder groot moeder hart. Wauw. We hebben 1 keer per week een RG meeting en 1 keer per week spreken we af met onze Small Groups, met ongeveer 5 mensen van onze RG. Onze lesweek loopt van maandag tot donderdag, van half 1 tot ongeveer 6. We proberen fietsen te vinden zodat we niet hoeven te lopen of een lift hoeven te regelen.

Naast school  hebben we nog Activations. Dat is een middag/avond waarop je iets praktisch in de samenleving doet. Je mocht zelf 5 dingen kiezen, waaruit zij dan beslissen welke je gaat doen. Ik heb onder andere gekozen voor werken met kinderen van een basisschool, lunch aan daklozen geven, en nog drie dingen. Nu nog afwachten waar ik ingedeeld word!

Oh, nog even speciaal voor mijn mama: DANKJEWEL voor het wassen van al mijn kleren, het koken, het boodschappen doen en al het andere... Ik ben zo dankbaar.

We hebben nu al zoveel bijzondere dingen meegemaakt en geleerd. En dit is nog maar de eerste week! Ik kan niet wachten op wat God nog meer gaat doen.

Nou... dit was het wel weer denk ik! Bedankt voor het lezen van dit veel te lange bericht, ik mis jullie en tot blogs!:)

Lots of love,
Rozemarijn (of zoals Amerikanen het zeggen: Roohh-seh-mah-wrijn... of gewoon Rose :) )

woensdag 5 september 2012

HELLO REDDING

Het is hier nu woensdag 9:23 's ochtends. Dag 2 in Redding, California in the USA!:) Mijn kamergenoot Kaitie is inmiddels vertrokken naar haar werk en ik zit in onze kamer te bedenken waar ik moet beginnen met mijn verhaal. Ik begin bij het begin!

Maandagochtend om half 6 ging mijn wekker. In plaats "Hmpf, ik moet werken vandaag" dacht ik "AAAAH, ik ga naar Amerika vandaag!". Koffer, gitaar en rugzak.. check. Iedereen de auto in en daar gingen we dan. Op Schiphol duurde het niet lang voordat we Judie en Eline vonden. Dat zijn mijn twee redelijk nieuwe vriendinnen, geweldige meiden die ook BSSM doen dit jaar. Ook Sietse kwamen we tegen, toekomstig BSSM-er die dezelfde vlucht had als wij. We hadden onze bagage ingecheckt en moesten nu dan toch echt afscheid nemen van onze gezinnen. En toen begon ons avontuur!

De eerste vlucht ging goed. Het was dan wel een vlucht van acht uur, maar wij hebben ons prima vermaakt! (Misschien vonden de mensen die voor ons zaten het niet zo'n fijne vlucht... hmm.) Wij waren vol enthousiasme en waren al flink plannen aan het maken voor komend jaar! Toen we geland waren, moesten we door de immigration dinges. Ik werd ondervraagd door een wat oudere man met een attitude van hier tot gunter. Hij kon zo uit een film gestapt zijn.. wat een figuur!

 De tweede vlucht had 1,5 uur vertraging, die we doorkwamen met eten van de Chicken-fil-A en met sporadisch werkend internet. Na de tweede vlucht van zes uur kwamen we aan in San Francisco. Sietse zou de bus naar Redding nemen, wij een vliegtuig dat over een uur vertrok. Dus wij renden als de malle door het vliegveld, op zoek naar onze bagage. Na enige (veel) onduidelijkheid over de bagageband, vonden wij dan toch onze koffers. We namen afscheid van Sietse en zetten onze verhitte-achtervolging-snelheid weer voort. Bij de bagage check in werd ons verteld dat ons vliegtuig al aan het boarden was en dat hij geen koffers meer inchecken. Maar hij had schijnbaar medelijden met onze rode hoofden en zware ademhaling (woest gehijg dus, men we hebben hard gerend) en vertelde ons dat we misschien meer succes hadden bij de balie om de hoek. Weer rennen dus! En jawel, nog meer medelijden, ze hebben de koffers bij uitzondering ingecheckt. We vervolgden onze hardloopsessie, gelukkig zonder zware koffer, en hebben het gehaald! Gitaar Larry mocht zelfs (net als bij de andere twee vluchten) in de cabine ipv in het bagageruim waar het -50 graden celsius is. Officieel gezien had Larry wel -50 moeten doorstaan, waardoor mijn vreugde nog groter was.

Een uur later stapten wij het kleine vliegtuig uit en snoven de Reddingse lucht op. Op dat (ontzettend kleine) vliegveld ontmoetten we twee meiden, de een ging ook BSSM doen, de ander was haar kamer genoot. Wat een warm welkom! We hadden ons zelden zo vies en oncharmant gevoeld, en we werden geknuffeld, op de foto gezet en toegevoegd op facebook. De leukste spontane ontmoeting sinds tijden! Haha:)
Vervolgens werden we opgehaald door onze roommate. Dankzij haar optimisme en magische inpakkunsten, pasten alle koffers in haar auto en reden wij naar ons huisje. Su-per leuk. Street view werd ineens echt! Het huisje is geweldig, net als onze huisgenoot Kaitie. Het appartement heeft twee slaapkamers met een eigen badkamer en een gezamelijke woonkamer/keuken/eetkamer. Gisteren zijn we naar Walmart geweest, wat een beleving. ZO veel keus, niet normaal! En normaal brood en kaas kan ik wel vergeten. Helaas, chocopasta. Na inkopen te hebben gedaan, zijn we naar huis gegaan en hebben we pizza besteld. Sietse at mee, en bovenbuurvrouw Megan kwam ook spontaan mee-eten. Met z'n zessen 3 pizza's delen... leek mij wat weinig! Maar meer dan 3 stukken pizza kreeg ik echt niet naar binnen! (Dus ik heb net als ontbijt een stuk overgebleven pizza naar binnengewerkt. Hier kan het!:P) Halverwege kwam bovenbuurvrouw Faith ons vergezellen. Na het eten bleven we met de meiden over en hebben we bijzonder vreemd en geweldig gedanst in de woonkamer. Allemaal gekke meiden, ik voel me thuis!:)

woensdag 22 augustus 2012

I have a dream!

Sinds juli 2011 heb ik een droom. Namelijk naar de Bethel School of Supernatural Ministry (BSSM) gaan! Deze bijbelschool bevindt zich in Redding, California in Amerika. Ik heb mijn middelbare school deze zomer afgerond en ik wil voordat ik ga studeren een jaar apart zetten om God en mezelf beter te leren kennen. Deze school is heerlijk radicaal, ze duiken er samen met je de bijbel in en ze laten je zelf over het geloof nadenken. Top!:)

Inmiddels heb ik wonderlijk genoeg alles wel geregeld voor de school: ik ben aangenomen, mijn visum is binnen en ik heb een kamer! Deze deel ik met twee geweldige meiden, Judie en Eline, en met een nog onbekend persoon. Verder heb ik de meeste dingen al kunnen betalen: het lesgeld, m'n vliegticket, verzekeringen en ik heb genoeg geld verdiend afgelopen maanden om mijn huur te kunnen betalen. Ik heb veel gewerkt, maar geld om van te leven ontbreekt nog lichtelijk. Maar ik vertrouw erop dat dat goed komt!:)

Nu nog ongeveer een weekje werken, dan een paar dagen om in te pakken en afscheid te nemen en dan vertrek ik richting Amerika! Ik heb er onwijs veel zin in en ben benieuwd wat ik daar allemaal ga beleven!:D

Liefs Rozemarijn