Afgelopen drie weken zijn voorbij gevlogen! Maandag 2 September kwam ik na een dag reizen rond 20:00 uur aan in Redding. De volgende morgen was ik alweer te vinden op school voor mijn eerste lesdag. Eerlijk gezegd vond ik de overgang best lastig. Het ene moment ben je met je familie in Spanje, het andere moment sta je in Redding, California en duik je in het schoolleven – met jetlag en al. Daarbij miste ik mijn familie, vrienden en Nederland enorm. Deze zomer is – met ups en downs – geweldig geweest en het afscheid nemen viel me een stuk zwaarder dan vorig jaar.
Maar, dat neemt niet weg dat school geweldig is! Vanaf de
eerste dag doken we de diepte in. Heel anders dan vorig jaar. Vorig jaar stond
identiteit centraal, dit jaar richten ze zich op leiderschap. In feite bouwen
we voort op identiteit. Juist als je een leider wilt zijn, moet je weten wie je
bent, waar je voor staat, wat je tot leven doet komen, etc. ! Je wordt
ontzettend uitgedaagd in wat je gelooft, wie je bent en wie je wilt zijn. We
hebben bijvoorbeeld veel onderwijs gekregen over karaktereigenschappen en je
“core values” (de belangrijkste waarden in je leven, waar je voor staat). Maar
hoeveel daarvan leef je echt uit? Wat zijn je hartmotieven? Kies je ervoor
integer te zijn, vrijgevig, te dienen – ook als niemand het ziet?
Naast persoonlijk te groeien, groeien we ook als groep. We zijn net als vorig jaar als klas verdeeld in groepen, Revival Groups. Dat bestaat uit een pastor, interns ( het team van de pastor), en zo’n 55 studenten. Het doel van zo’n groep is om connectie te bouwen en te leren om “community” met elkaar te doen, familie te zijn.
Ik heb veel geleerd van mijn Groep van vorig jaar. Er werd veel gepraat over familie zijn, maar dat was een redelijk lege term voor mij. De enige ervaring die ik had met familie zijn, was mijn eigen familie; relaties die allemaal al bestaan, diep zijn, en veilig voelen. Achteraf gezien, verwachtte ik in het eerste jaar dat alles vanzelf zou gaan, heb ik niet intentioneel aan relaties gewerkt en ben ik best gesloten geweest - wat ik totaal onbewust deed. Terwijl familie-zijn veiligheid, liefde, acceptatie, kennen en gekend zijn, en transparantie is – op je goede en slechte momenten. Daar ben ik dit jaar ook veel bewuster mee bezig in mijn groep. En dat is best eng. Vooral in een nieuwe groep, waar ik niemand ken en niemand mij kent. Ik loop tegen “oude” angsten en gedachten op. Maar door me bewust te zijn van mijn angsten daar overheen te stappen, is het zo veel beter en leuker! Ik ben heel benieuwd wat we dit jaar als groep zullen beleven :)
Het is allemaal erg leerzaam, confronterend en geweldig, maar het gaat uiteindelijk maar om één ding. Relatie hebben met God. Meer en meer zie ik hoe dat altijd al Gods bedoeling was. Wij zijn gemaakt om onze maker te kennen. En Hij is zo veel beter dan ik dacht. Hij wil nog liever relatie met mij dan dat ik relatie met Hem wil. Hij is meer toegewijd aan mij dan ik aan Hem. Ik geniet er ontzettend van om zo met God dit avontuur door te maken. Verder, het gaat goed met mij, ik eet en kook beter dan vorig jaar (haha) en ik ben erg gelukkig en dankbaar. :)
Heel veel liefs vanuit Amerika,
Rozemarijn
Naast persoonlijk te groeien, groeien we ook als groep. We zijn net als vorig jaar als klas verdeeld in groepen, Revival Groups. Dat bestaat uit een pastor, interns ( het team van de pastor), en zo’n 55 studenten. Het doel van zo’n groep is om connectie te bouwen en te leren om “community” met elkaar te doen, familie te zijn.
Ik heb veel geleerd van mijn Groep van vorig jaar. Er werd veel gepraat over familie zijn, maar dat was een redelijk lege term voor mij. De enige ervaring die ik had met familie zijn, was mijn eigen familie; relaties die allemaal al bestaan, diep zijn, en veilig voelen. Achteraf gezien, verwachtte ik in het eerste jaar dat alles vanzelf zou gaan, heb ik niet intentioneel aan relaties gewerkt en ben ik best gesloten geweest - wat ik totaal onbewust deed. Terwijl familie-zijn veiligheid, liefde, acceptatie, kennen en gekend zijn, en transparantie is – op je goede en slechte momenten. Daar ben ik dit jaar ook veel bewuster mee bezig in mijn groep. En dat is best eng. Vooral in een nieuwe groep, waar ik niemand ken en niemand mij kent. Ik loop tegen “oude” angsten en gedachten op. Maar door me bewust te zijn van mijn angsten daar overheen te stappen, is het zo veel beter en leuker! Ik ben heel benieuwd wat we dit jaar als groep zullen beleven :)
Het is allemaal erg leerzaam, confronterend en geweldig, maar het gaat uiteindelijk maar om één ding. Relatie hebben met God. Meer en meer zie ik hoe dat altijd al Gods bedoeling was. Wij zijn gemaakt om onze maker te kennen. En Hij is zo veel beter dan ik dacht. Hij wil nog liever relatie met mij dan dat ik relatie met Hem wil. Hij is meer toegewijd aan mij dan ik aan Hem. Ik geniet er ontzettend van om zo met God dit avontuur door te maken. Verder, het gaat goed met mij, ik eet en kook beter dan vorig jaar (haha) en ik ben erg gelukkig en dankbaar. :)
Heel veel liefs vanuit Amerika,
Rozemarijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten